Substytut dominanty

W akordzie nie wszystkie dźwięki są jednakowo ważne. Z różnych przyczyn (niektóre są omówione szerzej na stronie barwa akordu) najważniejszymi dźwiękami akordu są tercja i septyma. Tercja określa tryb akordu (dur lub moll), natomiast septyma kontekst (toniczny lub dominantowy).

W akordach dominantowych można spotkać się z tym, że gitarzyści grają jedynie tercję i septymę! Gitarzysta, poproszony o zagranie akordu C7 gra dźwięki E i B♭. Zróbmy teraz takie ćwiczenie: zagrajmy tercję i septymę akordu C7… a teraz tercję i septymę akordu G♭7… Niespodzianka, to są te same dźwięki!

To oznacza, że akordy C7 i G♭7 mają wspóly trzon. Teoria mówi, że nie są to te same dźwięki, bo C7 to E i B♭ a G♭7 to F♭ i B♭ . Jednak ucho nie zdaje sobie sprawy z enharmonii i w praktyce akordy te są sobie niezwykle bliskie.

Użyjemy teraz tego patentu do lekkiego przerobienia bluesa jazzowego.

W jednym miejscu zostawiłem C7, nie zamieniając go na substytut. Zrobiłem tak dlatego, żeby:

1. Przypomnieć, że nie należy niewolniczo trzymać się schematów
2. Substytuty sprawdzają się dobrze w szybkich zmianach akordów. Trzymanie G♭13 przez cały takt nie brzmiałoby zbyt dobrze. Lub, inaczej, ten blues nie jest na tyle odjechany, żeby tego typu zmiana pasowała do reszty.